sobota, 26 listopada 2016

Wpis piąty, wczorajszego nie było a w czwartym zabrakło fotek, ale tyle to już sami wiecie. Dziś będzie o nowych kolorach i pigmentach, obrazki też się znajdą, +6 godzin na liczniku.
Pierwsza uwaga, futerka po pomalowaniu, nie należy zbyt mocno wyczesywać. Przesadziłem, zrobiło się strasznie miękkie i puchate, a do tego elektryzuje się od byle czego. Musiałem, praktycznie, przemalować całość zielonym. Czyli, szorujemy tam gdzie włos był gęsto malowany i sklejony ALE "drybrushowane" obszary zostawiamy bez szczotkowania.
Front robót, na dziś, zakładał dodanie kolorów. Rozbełtałem jasny zielony (Miętowy Beckersa) z różnymi żółtymi i zrobiłem trochę smug i splam, tu i tam od tak bez większego kombinowania, dało to naturalny trochę dziki efekt. Do nakładania farby używałem płaskiej długiej szpachelki malarskiej. Dobre narzędzie!
Jak podeschło, (tzn tak mi się tylko zdawało) paćkałem grubym okrągłym pędzlem w miejscach losowych, jasno żółtym, czerwonym, jasno szarym, fioletowym, niebieskim i innym niebieskim. Plamki, które powstały miały udawać kwiatki. Miejscami wyszło spoko a miejscami byle jak, tzn tam gdzie podkład był mokry, farba nakładana punktowo mieszała się, a suszarka była pod ręką! Dało się to uratować, ale było trochę roboty.
Zostawiłem zielone i poszedłem na spacer by trochę wyschło. Mata jest tak duża, że praktycznie trzeba się na niej kłaść gdy się coś robi, albo zwisa ze stołu i zbiera jakieś śmieci. Nie ma co się śpieszyć, musi podeschnąć, nie bardzo mam ochotę tarzać się po mokrym zielonym futerku.
Po powrocie, wziąłem się za drogi, przetarłem ich krawędzie Ochrą, w zasadzie po całości zostawiając jedynie środkiem poprzedni oryginalny kolor. Ożywiło się i dobrze zrobiło. Zanim dojechałem do końca, fragmenty od których zaczynałem zdążyły podeschnąć. To ważne bo następny etap to pigmenty, a te lubią jak jest sucho. Pigmenty Kromlecha, nadal uważam, że są doskonałe! Jasnym żółtym zacząłem robić poziome kreski, dłuższe i krótsze, jakieś plamy i cały czas rozcierałem ile wlazło. Pigment na szmacie ma to do siebie, że prawie się nie rozciera, trzeba go bardzo ostrożnie dawkować! Celowo zacząłem od jasnego wiedząc, że ciemnym brązem, w razie czego zatrę tam gdzie będzie za jasno. Brąz pigmentu okazał się dużo bardziej nasycony niż ten nakładany z farby, by stonować w miejscach ich złączeń, skrzyżowania polnych ścieżek z szerszymi drogami, użyłem zielonego pigmentu. Na tej drodze, która była wycięta do gołego, pigmentem zrobiłem linie środkową, nierozjeżdżonej niby-trawy. Wyszło w miarę OK. Na koniec pigmenty zabezpieczyłem, na wszelki wypadek, super-turbo-strong-extra mocnym lakierem do włosów. I zostawiłem by wyschło. Nie wiem co dalej z tym robić, czyżby już koniec? Rano pomyślę... I fotki:

Widok ogólny z perspektywy wysokiego krzesła, jeszcze przed pigmentami

Kwiatki miały być, ale coś słabo je widać.


Poniżej, inwazja japońska na holenderską wioskę, gdzieś nie wiadomo gdzie... w koloniach ;)

4 Comments:

  1. quidamcorvus said...
    Normalnie łąki łan :)

    A nie myślałeś żeby drogi machnąć ziemią do kwiatów z wikolem? Bo o ile trawa wygląda świetnie to drogi już trochę mniej.
    Gonzo said...
    Myślałem o tym by drogę zrobić z posypki ale wydaje mi się, że będzie odłazić a po paru zwinięciach sypać. W realu droga ma fajną fakturę i sporo drobnych nierówności.
    Dhil Morgan said...
    Pięknie to wygląda. J po raz pierwszy zobaczyłem takie futerkowe/materiałowe maty przy raportach braci Perry na ich facebooku. O niebo lepiej to wygląda niż piasek posypany trawką.
    Gonzo said...
    Ano właśnie. Tę robiłem pod Pacyfik, dlatego miała być zielona z zielonym z jakimś bagniskiem. Na teatr europejski powinna być bardziej zróżnicowana kolorystycznie, ale to przy następnych projektach.

Post a Comment



 

blogger templates | Make Money Online